Bezoek Historisch museum de Bevelanden in Goes

Iets meer dan een maand geleden was mijn moeder jarig; en ik vind het altijd zo moeilijk wat ik hen ( voor mijn vader geldt hetzelfde), moet geven.
Weer een plant? of een doosje bonbons?
Uiteindelijk was ik van plan een plant te geven, ik wist niets anders te bedenken, maar een paar dagen voor haar verjaardag las ik over een tentoonstelling van merklappen van Jeanny Cobben in het Historisch museum in Goes.

Ineens wist ik het: ik geef haar een soort tegoedbon voor een bezoekje aan het museum met een high tea. Nou, de high tea werd dus een soft ijsje bij Jamin, ook lekker!
Mijn vader stelde voor dat we na afloop met zijn drieeen koffie zouden drinken in Goes; ik zou hem daarna ophalen met de auto, maar uiteindelijk ging dat niet door, en hebben we na afloop bij mijn ouders thuis bij gepraat.

Ik vond de tentoonstelling van de merklappen zeer de moeite waard, heb me verbaasd over het mooie en fijne borduurwerk, wat een tijd zit daarin zeg!

Ook mijn moeder vond het de moeite waard!

Behalve de tentoonstelling met merklappen was er nog meer te zien: geschiedenis van Goes en dorpen op Zuid Beveland, weeshuis in Goes (triest verhaal), en een over Zeeuws meisje.
 Deze ging over de klederdrachten van de verschillende streken in Zeeland.
Mijn oma van mijn moeders kant was vroeger in dracht. Zij droeg de Axelse dracht.  (Zeeuws Vlaanderen). Ze heeft tot haar 19 e klederdracht gedragen, daarna is ze op haar burgers gegaan.

 

Ik heb foto's gemaakt, maar de poppen stonden achter glas, en aan gezien ik de flitser moest gebruiken, weerkaatste dit in het glas.
Ze heeft mij ooit verteld dat ze vooral een hekel had aan die hoge schouders; dat belemmerde je bewegingen en je zicht.
Toch vind ik het een mooie klederdracht, zeker die strik aan de voorkant op de rok.

Deze versiering werd op de beuk ( aan de voorkant gedragen).
Of dit alleen voor zon- en feestdagen was weet ik niet.
Wel weet ik dat dit niet alleen voor de Axelse dracht was, maar ook de Zuid Bevelandse vrouwen droegen dit.








Uiteindelijk bleek dat mijn moeder haar merklapje ook nog heeft liggen en tevens nog een van mijn oma de Jager. (oma van mijn vaders kant). Voor zover ik weet heeft zij trouwens nooit klederdracht gedragen.

 

Dus..... ik weet wat mijn volgende borduurproject in 1:12 gaat worden!